Hoogfrequente uitdoving en middenfrequente uitdoving

Op het gebied van metaalverwerking is afschrikken een gebruikelijk en kritisch warmtebehandelingsproces, ontworpen om de hardheid, slijtvastheid en sterkte van metalen materialen te verbeteren. Onder hen zijn hoogfrequente blusmethoden twee veelgebruikte blusmethoden, die unieke kenmerken en toepassingsbereik hebben.

Hoogfrequente uitdoving is een proces waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogfrequente stroom (100 kHz - 500 kHz). Vanwege de hoogfrequente eigenschappen is de verwarmingssnelheid extreem snel, waardoor het metalen oppervlak in zeer korte tijd tot de afschriktemperatuur kan worden verwarmd. Door deze snelle verwarming is de verwarmingsdiepte relatief ondiep, doorgaans tussen 0,5 en 2,5 mm. Deze eigenschap maakt hoogfrequent afschrikken zeer geschikt voor kleine en dunne onderdelen die oppervlakteharding vereisen maar geen hoge interne prestaties vereisen, zoals kleine tandwielen, pennen en gereedschappen.

Precisieonderdelen in elektronische apparatuur kunnen bijvoorbeeld, vanwege hun kleine formaat en hoge hardheid en slijtvastheid, hoogfrequent afschrikken het oppervlak nauwkeurig behandelen zonder de algehele prestaties van de onderdelen te beïnvloeden, en hun levensduur en werkstabiliteit verbeteren.

Voor de IF-uitdoving wordt een IF-stroom van 1-10 kHz gebruikt voor verwarming. Vergeleken met hoogfrequent blussen is de verwarmingssnelheid iets langzamer, maar de verwarmingsdiepte is groot, meestal rond de 2-10 mm. Dit maakt IF-afschrikken geschikter voor het hanteren van grotere afmetingen en dikkere onderdelen, zoals grote assen, grote tandwielen en mechanische onderdelen die grotere belastingen dragen.

Neem als voorbeeld de aandrijfas van grote werktuigmachines. Door middenfrequent afschrikken kan tegelijkertijd de interne taaiheid van de as worden gewaarborgd, het oppervlak kan voldoende hardheid en slijtvastheid verkrijgen, om de betrouwbaarheid en levensduur van de as te verbeteren. aandrijfas onder omstandigheden van hoge snelheid en zware belasting.

Vanuit het perspectief van de apparatuurkosten is hoogfrequente blusapparatuur doorgaans relatief goedkoop, maar het toepassingsgebied ervan is relatief beperkt. Uitblusapparatuur met middelmatige frequentie kost meer, maar kan meer soorten en grotere onderdelen aan.

In termen van energieverbruik heeft hoogfrequent afschrikken een relatief laag energieverbruik als gevolg van de korte verwarmingstijd, terwijl middenfrequent afschrikken een relatief hoog energieverbruik heeft vanwege de grote verwarmingsdiepte en lange verwerkingstijd.

Of het nu gaat om hoogfrequent afschrikken of middenfrequent afschrikken, het moet uitgebreid worden overwogen en gekozen op basis van de specifieke vereisten, vorm, grootte en gebruiksomgeving van de onderdelen. Alleen door de juiste afschrikmethode te kiezen, kunnen we de prestatievoordelen van metalen materialen ten volle benutten, de kwaliteit en betrouwbaarheid van de onderdelen verbeteren en voldoen aan de behoeften van verschillende industriële producties.

Kortom, hoogfrequente quenching en middenfrequente quenching, als belangrijke middelen op het gebied van de warmtebehandeling van metalen, spelen elk een onvervangbare rol in verschillende toepassingsscenario's en leveren een belangrijke bijdrage aan het verbeteren van de kwaliteit en prestaties van metaalproducten.